Zacharias

Dr Zacharias (mittelgriechisch Ζαχαρίας του Πολυχρόνιου, Zacharias tou Polychroniou; † Meerz 752 z Rom) isch vu 741 bis zue sym Dood Paapscht vu dr kadoolische Chilche gsii.

Lääbe un Wiirke

No dr Vita im Liber Pontificalis het sy Vater Polychronios ghaiße. Sy Familie het zue dr griechische Bevelkerigsgruppe gheert. Wu un wänn er uf d Wält chuu isch, waißt mer nit. Villicht het sy Familie zue griechische Bevelkerig vu Rom gheert, villicht isch si aber au us dr griechische Siidlitgsbiet z Unteritalie chuu.^[1]

Wahrschyns isch er am 10. Dezämber 741^[2] as Noofolger vum Gregor III. gweit woore, wun er e ängi Beziehig zuen em ghaa het. Är isch dr letscht Griech uf em Stuel Petri gsii. Wel er Latynisch un Griechisch het chenne, het er d Dialogi vum Gregor em Große ins Griechisch chenne ibersetze.^[3] Sy privati Sammlig an liturgische Biecher het er dr Peterschichilche gstiftet.

Sym diplomatische Gschick gegeniber dr langobardische Cheenig het d Region e relativ friidligi Zyt verdankt. Anne 751 het er d Absetzig vum letschte Merowingercheenig Childerich III. dur dr Karolinger Pippin III. legitimiert.

Unter sym Pontifikat het e Konzil anne 745 feschtglait, ass nume d Erzängel Raphael, Michael un Gabriel, wu in dr Bibel gnännt wääre, as Erzängel derfe verehrt wääre, nit aber dr Uriel, wu mer us Apokryphe chännt. Anne 751 het dr Paapscht Zacharias verbiete loo, ass d Lyt Flaisch vu Haase ässe. In dr doomoolige Zyt isch dr Fäldhaas wäge sym reege Baarigsdriib un syre vylfache Junge as Symbol vu dr Fruchtbarkait aagluegt woore un wäge däm hän d Chilchefiere s Ässe vu Haaseflaisch as Gfohr fir d Moral un d Sitte aagliegt.^[4]

Wel di wirschaftlige Grundlaage vu dr reemische Chilche besser woore sin, hän verschiideni Böumaßnahme an reemische Paläscht un Chilche chenne durgfiert wääre. Im Lateranpalascht, em Sitz vu dr päapschtlige Verwaltig, het er e Zeremoniesaal un en Duurm mit Bronzediire böue loo. D Diakonychilche Santa Maria Antiqua, wu vum Johannes VII. scho mit Freske uusgschmickt wooren isch, het er noo scheener mache loo. Deert isch au ne zytgnessisch Fresko mit sym Porträt erhalte.

Sy Maandaag in dr kadoolische Chiloche isch dr 15. Meerz, sy Doodesdaag.

Literatur

Hubert Mordek: Zacharias, Papst (hl.). In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). Band 9, LexMA-Verlag, Münche 1998, ISBN 3-89659-909-7, Sp. 435–436 ohne Angabe eines Geburtsjahrs.
Paolo Delogu: Zaccaria. In: Massimo Bray (Hrsg.): Enciclopedia dei Papi. Band 1: Pietro, santo. Anastasio bibliotecario, antipapa. Istituto della Enciclopedia Italiana, Rom 2000 (treccani.it) ohne Angabe eines Geburtsjahres, Herkunft möglicherweise aus griechischer Familie in Rom.
Ottorino Bertolini: I rapporti di Zaccaria con Costantino V e con Artavasdo. In: Archivio della Società Romana di Storia Patria. (ASRSP) Nr. 78, 1955, S. 1–21.
Giorgio S. Marcou: Zaccaria (679–752): l’ultimo papa greco nella storia di Roma altomedievale. In: Studi in onore di Pietro Agostino d’Avack. Bd. 2, Rom 1976, S. 1017–1045.

Weblink

Commons: Zacharias – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

↑ Dr Delogu goot vun ere stadtreemische Härchumf uus, dr Mordek schrybt „aus Unteritalien?“
↑ Dr Delogu nännt dr 3. Dezämber, dr Mordek lait si nit fescht. Dr Erich Caspar spricht si fir dr 10. Dezämber uus.
↑ Im 18. Johrhundert isch sy Ibersetzig neigriechisch iberschafft woore, vgl. Dimitrios Z. Nikitas: Gregorius Dialogus neograecus: die neugriechische Weiterbearbeitung der Zacharias-Übersetzung durch Konstantin Dapontes (1780). In: Dorothea Walz (Hrsg.): Scripturus vitam. Lateinische Biographie von der Antike bis in die Gegenwart. Festgabe für Walter Berschin zum 65. Geburtstag. Heidelberg 2002, S. 1173–1184. In dr orthodoxe Chilche chännt mer dr Paapscht Gregor I. as Gregorios ho Dialogos.
↑ S. Schott: Art. ,Hase‘. In: Heinrich Beck u. a. (Hrsg.): Reallexikon der Germanischen Altertumskunde, Bd. 14, Berlin und New York 1999, S. 28–32, do: S. 31. Birgit Gehrisch: „Lepusculus Domini, Erotic Hare, Meister Lampe“. Zur Rolle des Hasen in der Kulturgeschichte. (Memento vom 3. Oktober 2018 im Internet Archive) Dissertation 2005, S. 105 (PDF; 39,8 MB)

Vorgänger	Amt	Nachfolger
Gregor III.	Papscht 741–752	Stephan (II.)

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Zacharias_(Papst)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[1] Dr Delogu goot vun ere stadtreemische Härchumf uus, dr Mordek schrybt „aus Unteritalien?“

[2] Dr Delogu nännt dr 3. Dezämber, dr Mordek lait si nit fescht. Dr Erich Caspar spricht si fir dr 10. Dezämber uus.

[3] Im 18. Johrhundert isch sy Ibersetzig neigriechisch iberschafft woore, vgl. Dimitrios Z. Nikitas: Gregorius Dialogus neograecus: die neugriechische Weiterbearbeitung der Zacharias-Übersetzung durch Konstantin Dapontes (1780). In: Dorothea Walz (Hrsg.): Scripturus vitam. Lateinische Biographie von der Antike bis in die Gegenwart. Festgabe für Walter Berschin zum 65. Geburtstag. Heidelberg 2002, S. 1173–1184. In dr orthodoxe Chilche chännt mer dr Paapscht Gregor I. as Gregorios ho Dialogos.

[4] S. Schott: Art. ,Hase‘. In: Heinrich Beck u. a. (Hrsg.): Reallexikon der Germanischen Altertumskunde, Bd. 14, Berlin und New York 1999, S. 28–32, do: S. 31. Birgit Gehrisch: „Lepusculus Domini, Erotic Hare, Meister Lampe“. Zur Rolle des Hasen in der Kulturgeschichte. (Memento vom 3. Oktober 2018 im Internet Archive) Dissertation 2005, S. 105 (PDF; 39,8 MB)

[1]

[2]

[3]

[4]